Tak to widzę

jagna

Niedzielne popołudnie. Dzień po orzeźwiającym deszczu znów bogaty w promienie słoneczne. Żadnych konkretnych planów, nikomu nigdzie się nie spieszy. Pakujemy do plecaka zapas wody mineralnej, każdy zabiera ze sobą także coś, co umili i urozmaici czas w prywatnej strefie relaksu. Ruszamy na działkę. Rozkładamy koce na niedawno skoszonej trawie. Jest zielona jak na pełnię lata przystało, jakby nic sobie nie robiła z tego, że kilkanaście poprzednich dni z nieba lał się co najwyżej żar, a nie życiodajna woda. Chłodzi nas wietrzyk, za plecami słyszymy przekrzykujące się ptaki, nad głowami mamy gałęzie oblepione śliwkami i bielutkie chmury na tle nieskazitelnego błękitu. Fiołek ostatnio zaczęła czytać "Małego księcia". Spoglądam na nią i już wiem, jak zaczytana przenosi się na zupełnie inną planetę. Ślubny przymknął oczy, oddycha głęboko - należy mu się po intensywnym tygodniu pracy. Ja mam przed sobą książkę Magdaleny Samozwaniec. Pochłaniam słowa tej mądrej i zabawnej kob...

Ruiny pełne uroku Ruiny zamku w Janowcu zwiedziliśmy już nie raz, byliśmy tam prawie o każdej porze roku. Z każdym kolejnym pobytem odkrywamy uroki tego miejsca na nowo. Zachwycające ruiny, piękne widoki z murów, miejsce na spacery oraz obiekty udostępnione do zwiedzania - wszystko to znajdziecie właśnie na dawnych włościach Mikołaja Firleja. To on rozpoczął budowę zamku w 1508 r., kontynuował ją jego syn, Piotr. Początkowo była to budowla utrzymana w stylu późnogotycko-renesansowym, architekt Santi Gucci przebudował zamek w stylu późnorenesansowo-manierystycznym. Fortyfikacja, świadek wielu historycznych wydarzeń, na przestrzeni dziejów przechodziła z rąk do rąk. Właścicielami zamku byli między innymi: Jerzy Marcin Lubomirski, Mikołaj Piaskowski, rodzina Potockich, rodzina Osławskich. W latach 30-tych XX wieku przeszedł on w ręce prywatne, a od 1975 należy do Muzeum Nadwiślańskiego, które to nieprzerwanie prowadzi prace konserwatorskie mające na celu przywrócić budowli jej dawną ś...

Autor: Jennifer Egan Tytuł: Zanim dopadnie nas czas Tytuł oryginału: A Visit from the Goon Squad Przełożyła: Katarzyna Waller-Pach Wydawnictwo: Dom Wydawniczy Rebis Miejsce wydania: Poznań Rok wydania: 2011 Ilość stron: 367 To jedna z książek, którą kupiłam w ciemno w warszawskim antykwariacie, skuszona głównie informacją z okładki, że została nagrodzona w 2011 roku Pulitzerem (autorka otrzymała za tę książkę także National Book Critics Circle Award ). Sięgnęłam po nią pewnego grudniowego czy styczniowego wieczoru kilka lat temu i po pierwszych stronach wiedziałam, że nabycie jej było bardzo dobrą decyzją. Książka Jennifer Egan napisana jest lekkim, a jednocześnie plastycznym językiem, doskonale oddającym ducha środowiska muzyków i producentów, z którego autorka zaczerpnęła pojawiających się w powieści bohaterów. A jest to galeria nietuzinkowych postaci, z których każda otwiera przez czytelnikiem drzwi do własnego świata i przemyśleń i pozwala z nie...

Dzień dobry. Witam się tymi kilkoma słowami z Wami - drodzy Czytelnicy - którzy trafiliście do tego mojego kawałka Internetu. O czym będziecie mogli u mnie przeczytać? Dla relaksu o książkach, podróżach po Polsce i muzyce. Ale także o wielu ważnych kwestiach, które czasem rozsiadają się w mojej głowie i nie sposób je zignorować, po prostu potrzebują ujścia w formie pisanej. Cyklicznie pojawiać się będzie także "Projekt Alfabet" (a o czym dokładnie będzie traktował przekonacie się po pierwszym wpisie) oraz Informator, w którym postaram się zebrać ciekawe zapowiedzi wydawnicze, premiery płyt i filmów oraz podzielę się ciekawymi kontami z Instagramu i zostawię linki do interesujących blogów. Będzie także coś do oglądania, a dokładniej staniecie się odbiorcami tego, co zrodzi się z mojego romansu z fotografią. Ja sama jestem bardzo ciekawa co z tego wyjdzie. Mam nadzieję, że Wy także. jAGnA